فرد می تواند با این معضل متولد شود (لنف ادم اولیه) و یا بیماری در اثر آسیب به دستگاه لنفاوی مثلا بعد از عمل جراحی یا عفونت، به وجود آید (لنف ادم ثانویه).

مرحله اولیه لنف ادم می تواند به وسیله مداخلات غیر جراحی مثل دارو، رژیم غذایی سالم و فشرده سازی دستی درمان شود.
در مرحله پیشرفته لنف ادم، احتمال تجویز مداخله جراحی وجود دارد.
پیشگیری از لنف ادم
افرادی که تحت عمل جراحی برداشتن گره های لنفاوی زیر بغل قرار گرفته اند، باید از فعالیت هایی آگاه باشند که فشار زیادی به بازوی آسیب دیده وارد می کند.

اقدامات حفاظتی جهت اجتناب از آسیب و عفونت، شامل موارد زیر است:

برقراری مناسب بهداشت
پوست بازوی آسیب دیده را روزانه تمیز کرده و از لوسیون استفاده کنید. خشک کردن بازو را آرام اما دقیق انجام دهید.
به دقت مراقب ناخن های دست باشید و از بریدن پوستک ها خودداری کنید.
تمام بریدگی ها را با آب و صابون تمیز کرده، سپس از پماد آنتی باکتریال و پانسمان استریل استفاده کنید.
حفظ تناسب اندام
جهت بهبود ترشحات، تمرینات ورزشی را به طور منظم انجام دهید، اما ابتدا با پزشک یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید.
از یک رژیم غذایی معقول با سدیم کم پیروی کنید.
تا حد امکان بازوی مصدوم را بالا نگه دارید.
رعایت اقدامات احتیاطی در فعالیت های روزمره
از انگشتان خود در برابر اشیاء سوزنی و تیز مراقبت کنید. در هنگام دوخت و دوز از انگشتانه استفاده کنید.
از حرکات مکرر و شدید مقاومتی مثل سایش، هل دادن یا کشیدن با بازوی مصدوم، خودداری کنید.
از آفتاب سوختگی و هم چنین دیگر سوختگی های بازوی آسیب دیده پرهیز کنید.
در هنگام تراشیدن موی زیر بغل از خود تراش برقی استفاده کنید.
پوشیدن لباس مناسب
در هنگام باغبانی و استفاده از پاک کننده های قوی خانگی از دستکش استفاده کنید.
لباس خواب یا لباس هایی که سر آستین الاستیکی دارند، نپوشید.
کیف دستی یا بسته های سنگین را با دست دیگر خود حمل کنید.
صحبت آزادانه در مطب پزشک
مطمئن شوید تمام تزریقات و آزمایش های خون بازوی مصدوم انجام شده است.
در صورت امکان تمام آزمایش های فشار خون را بر بازوی آسیب دیده انجام دهید.
از دمای بیش از حد گرم یا سرد مثل پد های حرارتی یا آیس پک بر بازوی مصدوم اجتناب کنید.
هر نشانه ای از عفونت مانند سرخی، درد، گرمی، افزایش ورم یا تب را فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
درباره آنچه می تواند موجب پیشگیری از لنف ادم برای شما شود، با پزشک خود صحبت کنید. اگر لنف ادم در حال پیشرفت است، به پزشک خود سریعا اطلاع دهید.

کارهایی وجود دارند که با انجام آن ها می توانید از بدتر شدن وضعیت خود جلوگیری کنید.
علل لنف ادم
لنف ادم در اثر انسداد در دستگاه لنفاوی به وجود می آید.

این وضعیت اغلب در نتیجه یک حادثه جراحتی مثل مصدومیت ورزشی، کوفتگی یا بریدگی های عمیق، و یا به عنوان اثر ثانویه جراحی یا درمان سرطان ایجاد می شود.

لنف ادم به ندرت می تواند به عنوان نقص مادرزادی یا نشانه ای از عفونت رخ دهد.

تشخیص لنف ادم
آزمایش تشخیصی خاصی برای لنف ادم وجود ندارد. پزشک سوابق پزشکی و معاینات جسمی را تکمیل می کند. سوابق پزشکی می تواند شامل سوالاتی درباره موارد زیر باشد:

جراحی های قبلی
مشکلات پیش آمده پس از جراحی
شروع علائم (تورم چه زمانی بروز کرد؟)
سابقه اِدِم (تورم شدید)
دارو های فعلی
بیماری های دیگری مثل فشار خون بالا، بیماری قلبی یا دیابت
مراحل
به محض تشخیص، پزشک تشخیص می دهد کدام مرحله به بهترین نحو لنف ادم فرد را توصیف می کند و مطابق با آن، درمان را تعیین می کند.

بسته به میزان پیشرفت تورم، پزشک یکی از مراحل زیر را تشخیص می دهد:

مرحله 1: جریان غیر طبیعی در دستگاه لنفاوی. هیچ نشانه و علامتی وجود ندارد.
مرحله 2: تجمع مایع همراه با تورم. تورم با بالا بردن موضع برطرف می شود. فشار بر روی ناحیه می تواند موجب تورفتگی شود.
مرحله 3: تورم دائمی که با بالا بردن موضع برطرف نمی شود. فشار بر روی موضع، تورفتگی ایجاد نمی کند.
تغییر در پوست با اثر زخم و افزایش ضخامت به وجود می آید.

مرحله 4: الفنتیازیس (فیل پایی یا اندام بدشکل و بزرگ)، افزایش ضخامت پوست همراه با رشد زگیل مانند و اسکار وسیع
بیشتر بخوانید: کاهش علائم بیماری لنف ادم (ورم دست و پا)اولیه و ثانویه با فیزیوتراپی

درمان لنف ادم
درمان احتقان زدایی برای لنف ادم
درمان لنف ادم به شدت و وسعت وضعیت بستگی دارد. از آنجایی که هیچ درمانی وجود ندارد، پیشگیری و کنترل لنف ادم نقش مهمی را در این وضعیت ایفا می کند.

درمان احتقان زدایی معمولا برای دو مرحله اول لنف ادم توصیه می شود. گزینه های درمانی شامل موارد زیر است:

تمرینات ورزشی: ورزش به بازیابی انعطاف و قوت کمک می کند و ترشحات را بهبود می بخشد.
تمرینات ورزشی خاصی توسط پزشک یا فیزیوتراپیست تجویز خواهد شد.
بانداژ: پوشیدن یک بانداژ الاستیکی یا آستین فشرده سازی مخصوص می تواند به پیشگیری از تجمع مایعات کمک کند.
پمپ بازو: قرار دادن یک پمپ بازو اغلب به جریان یافتن مایع در رگ های لنفاوی کمک کرده و از تجمع مایع در بازو جلوگیری می کند.
رژیم غذایی: استفاده از یک رژیم غذایی معقول و کنترل وزن بدن، بخش مهمی از درمان است.
بالا نگه داشتن بازو: نگه داشتن بازو بالا تر از سطح قلب تا حد امکان، به نیروی جاذبه اجازه می دهد تا به خالی کردن مایع جمع شده کمک کند.
پیشگیری از عفونت: دنبال کردن اقدامات پیشگیرانه مانند مراقبت خوب از پوست، برای حفظ بازوی آسیب دیده در برابر عفونت و ایجاد اختلال در عملکرد پوست، بسیار مهم است.
درمان جراحی لنف ادم
با پیشرفت لنف ادم تا مراحل 3 و 4، مداخله جراحی توصیه خواهد شد. گزینه های جراحی شامل روش های فیزیولوژیکال و برداشتن کل توده می شود.

هر دو روش، بازیابی جریان لنفاوی را هدف قرار می دهند.

با این حال، روش های فیزیولوژیکال شامل اصلاح مجدد دستگاه لنفاوی داخل اندام است در حالی که روش برداشتن کل توده بر حذف بافت بیمار تمرکز دارد.

روش های فیزیولوژیکال (قابل توصیه برای مراحل 3 و 4)
انتقال گره لنفاوی عروقی: جراح، گره های لنفاوی سالم را به ناحیه مورد اثر انتقال می دهد و دستگاه لنفاوی را برای کاهش تورم، مجددا اصلاح می کند.
آناستوموز وریدی لنفاوی (که با عنوان میانبر وریدی لنفی نیز شناخته می شود): جراح، دستگاه لنفاوی را به وسیله اتصال مستقیم کانال های لنفاوی به رگ های لنفی کوچک اطراف، مجددا اصلاح می کند.
این یک روش سرپایی با برش های بسیار کوچک و حداقلی و از دست دادن بسیار کم خون است.

روش های برداشتن کل توده (قابل توصیه برای مراحل 3، 4 یا 5)
لیپوساکشن: بافت آسیب دیده می تواند حذف شود.
روش چارلز: جراح، بافت آسیب دیده را برداشته و از بخشی از آن به عنوان پیوند پوست برای ترمیم ناحیه استفاده می کند.
این روشی تهاجمی تر است که معمولا برای مراحل 4 و 5 توصیه می شود.

منبع: یادمان